ისაია ბერლინის წერილში, რომელშიც შოსტაკოვიჩის ოქსფორდში ვიზიტზე წერს, ერთი ძალიან მრავლისმეტყველი პასაჟია, რომელიც კარგად აჩვენებს დიმიტრი შოსტაკოვიჩის ნამდვილ სახეს. იმ პიროვნებას, რომელიც მასში სისტემამ ვერ დაჩრდილა: ეს კონტრასტი მაშინ გამოჩნდა, როდესაც ის როიალს მიუჯდა: სახე შეეცვალა, შიში და დეპრესია უკვალოდ გაქრა, მათ ნაცვლად კი სასიამოვნო მღელვარება და შთაგონება მოვიდა. ვფიქრობდი, სწორედ ,ასე გამოიყურებოდნენ მე-19 საუკუნის უდიდესი კომპოზიტორები"